Kop van Limburg

Landelijk en Internationaal is de provincie vooral bekend vanwege het Heuvelland, in het uiterste zuiden van de provincie. Het kenmerkende karakter van de Amstel Gold Race, Volta Classic en Gravel Fondo Limburg in het heuvelachtige landschap trekken bezoekers van heinde en verre. Begrijp me niet verkeerd: het diepe Zuiden van Limburg is prachtig, maar er hangt ook een ’prijskaartje’ aan. Naast de langere reistijd is het er vaker druk en toeristisch. Neem je fiets mee op een zonnige zondag en je zou zomaar bij elke bocht moeten remmen voor wandelaars, en misschien zelfs strijden om het laatste vrije stoeltje bij een drukke koffiezaak. Sommigen houden ervan, maar dat is niet mijn idee van een gravel-lifestyle. Ik houd van rust en onontdekte paden. Gelukkig ontdekte ik dat Limburg meer te bieden heeft dan het zuidelijke deel. Veel meer zelfs.

Begin je avontuur juist in het noorden, je bespaart vanuit alle hoeken van Nederland een uur reistijd naar het zuiden. En je bent toch al in Limburg. Verborgen tussen de Duitse grens en de provincies Gelderland en Brabant, ligt het noordelijkste punt van de provincie. Hier begon mijn verkenningstocht. In tegenstelling tot de meestal onzichtbare grenzen in Nederland, is dat in Limburg niet het geval. Het noordelijke deel van Limburg is dan wel het tegenovergestelde van het bekende heuvelachtige zuiden, maar is allesbehalve vlak. De meanderende Maas, die in Limburg vertraagt, heeft door de jaren heen heuvels gevormd, waarvan de mooiste te vinden zijn in Nationaal Park de Maasduinen. Maar dit zijn niet de enige heuvels hier. Noord-Limburg ligt ook voor de Reichswald-heuvels, een bosgebied net over de Duitse grens, met enkele verborgen, schitterende hellingen.

Het gebied is smal maar gevarieerd, en mijn route stuurt je langs alle uithoeken van deze noordelijke grensregio. Als je Limburg zegt, zeg je Maas. Maar niet veel mensen kennen de prachtige grindwegen die langs de Maas lopen, zowel aan de Limburgse als de Brabantse zijde. Na de benen opgewarmd te hebben in Limburg, steken we een brug over naar een gebied dat bekendstaat als de Maasheggen. Dit UNESCO-cultuurlandschap dateert uit de tijd van de Romeinen. Kilometers grindpaden worden geflankeerd door manshoge heggen, die keurig de stroom van de rivier volgen. Hoewel deze heggen in de lente en zomer op hun mooist zijn, stelt het herfstlandschap nooit teleur. Sommige stukken kunnen wat modderig zijn na regenval, maar dat maakt het alleen maar leuker terwijl je geniet van de vennen en trekvogels op weg naar het zuiden.

Naarmate je kilometer na kilometer achter je laat, ontdek je steeds weer nieuwe dingen: de diverse schoonheid van deze streek is uniek. Bijna aan het einde van mijn route doen we wat je moet doen als je het noorden van Limburg bezoekt. Met behulp van onze telefoon vinden we de exacte locatie van het noordelijkste punt van de provincie bij Mulderskop. Hoewel het slechts een anonieme plek langs het fietspad is, heeft het toch iets bijzonders. Zonder enige markering rijden de meeste mensen hier waarschijnlijk voorbij zonder te beseffen dat ze op de Noordkaap van fietsprovincie Limburg staan. Op dit punt ben je het verst verwijderd van het beroemde zuiden van Limburg. Toch besef je hier direct dat dit de regio is waar je wilt en moet zijn geweest.